Ik ben zelf therapeut. Vaak hoor ik van mijn eigen clienten terug dat ze zo nerveus zijn als ze bij mij komen en dat ik vast niet weet hoe dat voelt.
Nou ik kan je vertellen, vanmorgen dacht ik, ik ga een facebook live opnemen, dan zien jullie dan ik ook wel eens nerveus ben inclusief de rode vlekken in mijn nek en op mijn wangen. Daar kan geen foundation tegenaan. Maar aangezien rijden en filmen geen optie zijn heb ik het jullie bespaard. Maar geloof me, dat gevoel ken ik dus ook echt wel. Sterker nog, ik had al betaald voor ik een factuur had want ik dacht, dan heb ik tenminste een stok achter de deur om niet halverwege om te draaien. Ja geloof me, dat gevoel ken ik dus echt wel. Ik word ook niet meteen relax als ik buiten mijn comfort zone ga…..
Ik zat vanmorgen namelijk om 8.00 al in de auto om om 9.30 bij Ivo te zijn. Geen idee wat ik ervan moest verwachten maar na de dood van mijn client heb ik elke nacht dezelfde terugkerende nachtmerrie waardoor ik maximaal 4 tot 5 uur per nacht slaap. En ik kan je vertellen, dan ga je niet heel lang volhouden. Ik niet tenminste. Tijd voor actie dus vond ik.
Ja dat vond ik vorige week toen ik hem appte, vanmorgen in de auto dacht ik, ach, is het nou zo nodig, moet het echt? Leve de stress zeg maar.
Na 1,5 uur stressen in de auto (ik dacht dat we allemaal thuis moesten werken, dus waar komen die files dan vandaan?) kwam ik net op tijd aan.
Het was een praktijk aan huis en na 3 happen lucht dacht ik, laat ik dan toch maar aanbellen, anders staat het ook zo stom he, bij een wildvreemde voor de deur stil gaan staan ;-)
Een vriendelijke man deed de deur op en ik dacht meteen, oke, dit komt wel goed. Ik kwam in een super rustige ruimte die alles had wat mijn praktijk niet heeft, wierook, dromenvangers en edelstenen. Maar het paste daar.
Op zijn website had ik gelezen dat hij een relatie had met een man en ik weet van mezelf dat ik nogal eens vloek met “flikker op”…… Niks vanuit discriminatie, maar mijn woorden komen soms sneller dan mijn verstand zeg maar….. Dus in de auto dacht ik nog, Helma, je mag alles zeggen, maar dat niet.
Dat lukte….. de eerste 3 zinnen…..
En geloof me, het duurde nog zeker 10 minuten in het gesprek voor ik dat los kon laten en weer in het gesprek kon zijn. Ik weet ook dat ik me dat soort dingen niet voor moet nemen, want dan ben ik er zo op gefocust dat het meteen mis gaat en ik baal van mezelf. Maar ja, gewoontes he……
Maar goed, droom therapie!
Na een intake mocht ik op een grote stoel gaan zitten en mijn ogen sluiten en begeleiden hij mij verbaal naar die droom toe. Ja dacht ik nog van tevoren. Dat kan nooit! Nou geloof me, binnen no time had ik het gevoel dat ik totaal in de stoel zakte en in een soort “bijna slaap”standje terecht kwam. Je kent het wel, dat je bijna weg doemelt en schrikt als je dan ineens iets hoort. Onwijs snel zat ik dan ook vol in de nachtmerrie. Tranen over mijn wangen en doordat hij heel snel vragen stelde gaf ik steeds antwoord vanuit mijn gevoel, geen tijd om mijn verstand erbij te betrekken.
Doordat we zo diep op de droom in gingen kon ik veel beter overzien wat er gebeurde, snapte ik het veel beter en kreeg ik antwoorden. Ik wist wel dat die droom te maken had met een onterecht maar onwijs groot schuldgevoel. Verstandelijk weet ik dat het niet terecht is, maar gevoelsmatig denk ik soms dat we als therapeuten iedereen moeten kunnen redden. Gevoel en verstand. Door de droom zo intens opnieuw te beleven kon ik luisteren wat er gebeurde, horen, zien en voelen wat er precies gebeurde en besefte en voelde ik me ook, ik kon hier echt niets aan doen.
Het was ongelooflijk heftig en dit is ook het enige wat ik er inhoudelijk over wil zeggen omdat het heel erg privé voelt. Voor mij, maar ook uit groot respect en vriendschap naar mijn client.
Enigsinds verward en vol emotie stapte ik na bijna 2,5 uur de auto weer in.
Als je droomt sta je daar vaak niet eens bij stil, en ik vond het echt onwijs boeiend hoeveel je dromen je eigenlijk kunnen laten zien over jezelf. We stappen er zo vaak overheen. Ik had me toch een nare droom, en over tot de orde van de dag. Maar je dromen kunnen je zoveel richting geven, ze laten je verwerken, geven je informatie, spiegelen en laten je volledig bij je gevoel komen zonder dat je verstand er invloed op heeft.
Ondanks de tranen, alle emoties en de heftige confrontaties vond ik het een onwijs gave ervaring. En doordat deze therapeut zo rustig en vol vertrouwen was kon ik me er best makkelijk aan overgeven. Was het snel oke, en gaf hij me het gevoel, we gaan dit samen doen en ik laat je niet alleen. Zo waardevol en belangrijk om je echt te kunnen overgeven.
Toen ik er vanmorgen heen reed met de vlekken in mijn nek, dacht ik, dit doe ik 1x en nooit meer.
Over 2 weken heb ik een nieuwe afspraak!
Ivo het was intens, emotioneel en confronterend. Dank je wel voor je vertrouwen, aandacht en je "zijn".
Dank ????
Helma
